Daan en Willemijn's weblog

Dit is de weblog van Daan en Willemijn, over de reis naar Tanzania en Malawi, die we maakten van april t/m juli 2005.

11.5.05

Gistermiddag nog meegelopen op de interne, erg interessant: een vrouw met 5 liter urine in haar blaas, een man met een schildklier-abces, een jongen met een enorm groot hart, enz. Erg leerzaam allemaal. De duitse internist (ook gespecialiseerd in gastro-enterologie, tropische geneeskunde en nog 1) kende nog wel een paar aardige artsen ,dus toen wij vroegen wat leuk voor ons zou zijn om vandaag te doen, belde hij een bevriende egyptische arts op die op de obstetrie (verloskunde) in het Bottom hospital (leuke woordspeling) werkt.
Vandaag dus naar dat andere ziekenhuis, een soort dependance. De arts is een enorm aardige gast, en hij spreekt ook nog eens vloeiend nederlands (brabants accent), duits en nog wat talen. Hij heeft ons toegewezen aan een co-assistent (die doen hier namelijk al het werk, de artsen zie je misschien 10 minuten per dag). Bleek ook nog dat we die co gister ontmoet hebben in de kroeg waar we een of andere voetbalwedstrijd hebben gekeken, erg grappig.
We werden rondgeleid over de afdelingen: antenataal (voor de geboorte), delivery room, postnataal, kangaroo-mother zaal (zal ik zo uitleggen), de verpleging voor premature kinderen en de OK. De kangaroo-mother zaal is erg leuk, als kinderen te vroeg geboren worden (prematuur), worden ze ipv in een couveuse, op de borst van de moeder gebonden. De stroom kan namelijk uitvallen, en de moeder gelukkig bijna niet. We kenden het concept nog niet vanuit nederland maar het lijkt ons wel een goed plan.
We zijn vooral op de delivery room geweest, daar is het meest te zien voor ons. Er lagen vanmorgen maar 3 vrouwen, het was bijzonder rustig vandaag. We hadden allebei nog nooit een bevalling van dichtbij gezien, dus toen 1 vrouw bijna zover was waren we erg nieuwsgierig. Helaas was de (ik geloof dat het zo heet) spildraai niet gebeurd, waardoor de baby met het achterhoofd naar de rug van de moeder lag ipv andersom. Daardoor is de hele bedoeling te krap en moest er geknipt worden. En natuurlijk eerst een keer zonder verdoving. De vrouw, die tot dan toe geen kik had gegeven, schreeuwde het natuurlijk uit. Daarna met een vacuum-pomp het kindje gehaald, erg bijzonder om te zien. Die pomp is eigenlijk gewoon een fietspomp aan een glas, lekker primitief. De vrouw had bijna een totaalruptuur (gelukkig bijna, het scheelde niet veel), maar het kindje was een schat van een meiske en ze was gezond. Een behoorlijk indrukwekkende eerste bevalling, voor ons allebei. Daarna moest de 2e vrouw bevallen, en die ging identiek aan de 1e, inclusief knippen en fietspompen. Best heftig allemaal.
Om 12 u is het pauze, en dan nemen ze de ambulance en zetten ze iedereen even thuis af en halen ze weer op om 2u. Ongelooflijk. Vanmiddag zullen we wat foto's proberen te maken, en wat informeren voor de verloskundigen onder ons. Ik gok zo dat ze hier staan te springen om goed getraind personeel, en de sfeer is hier erg relaxed. Vrijdag gaan we waarschijnlijk met die co-assistenten en nog wat mensen van het guesthouse uit, als afscheid zeg maar.
Nou goed, onze internet-tijd zit er weer op. De groeten en tot mails!
D&W