kamuzu central hospital
Hoi mensen van den neederlanden!
Wij zijn sinds gisteren weer back in town>lilongwe.
Ik zal eerst nog even iets over het weekend vertellen:
Vrijdag gingen we van salima terug naar senga bay met het prestigieuze vervoermiddel: de pickup. Ik weet niet of jullie bekend zijn met dit fenomeen, maar in malawi wordt dit gebruikt als vervoermiddel voor alles dat ademt of niet meer ademt (lees: mensen, kippen, honden, dooie vissen etc..). Zo'n pickup is ongeveer 1,5 meter bij 3,5 meter. Wij zaten dus vrijdag avond met VEERTIG volwassenen en drie baby's in tha pickup....En die hadden natuurlijk ook allemaal mandjes, tassen, koffers, lakens, visjes enz bij zich! Heel gezellig, dat wel! En knus!Maar wij dachten dus dat 20 mensen toch wel echt het maximum was, mooi niet dus! Maar goed, we kwamen wel heel aan, (op een slapend been en bil na) en daar gaat het om!
Zaterdag hebben we lekker een beetje gerelaxed. Senga bay was erg leuk, het enige vervelende was dat hier de kinderen van jongs af aan op de een of andere manier geleerd krijgen om aan Mzungu' s (mzungu= blank persoon, we horen het hier dag in dag uit) om geld te vragen, en dan niet bepaald beleefd: 'mzungu, give me money' of nog brutaler: 'give me MY money' of 'give me 100 kwacha' . Wij kunnen ons het van de ene kant wel voorstellen ( hier geldt: mzungu=money), maar het lijkt ons niet goed om aan dit gebedel toe te geven. Sommige mensen zijn er van overtuigd dat wij met een geldboom geboren zijn, en dus niet hoeven te werken voor geld. Het lijkt ons beter om zo veel mogelijk van locals te kopen (fruit, groenten, sieraden, schilderijen, houtsnijwerken) om deze manier van geld verdienen te 'belonen' (work=money). Dat doen we dus ook.
Genoeg gefilosofeer weer. Daan gaat nu een wat luchtiger onderwerp aansnijden (not):
We zijn vandaag begonnen in het Kamuzucentral hospital(van Kamuzu Banda, de ex-president for life vanMalawi), onder supervisie van dr Charles Mwansambo (directeur enkinderarts). Erg aardige vent. Er zijn 3 afdelingen, met verschillende doelgroepen. Gang C is t minst ernstig (en kregen we dus het eerst tezien), patienten met wie het al wat beter gaat en ook is daar deHIV-poli. Gang B is voor oncologische patienten en botbreuken. Gang Ais brandwonden, special care, medium care en intensive care. Bestschokkend allemaal, er staan +- 28 bedden op 1 kamer en als het druk is leggen ze 2 patienten in elk bed. Als dat nog niet genoeg is is eraltijd nog ruimte op de grond. De patienten op special care liggen gegroepeerd in categorien: Malaria, Coma, diarree, braken, TBC, oudere kinderen en longontstekingen. Natuurlijk zijn dit de symptomen, niet de echte reden waarvoor ze in het ziekenhuis liggen (ik schat 50%HIV).Op de medium care(wat hier high dependancy unit heet) lagen 5 kinderen van 1 dag oud tot 6 maanden oud, allemaal met ernstige longontstekingen meningitis. Akelig om te zien: oppervlakkige ademhaling, bleke droge huid, spasmen en weggedraaide ogen. Dr mwansambo vertelde over 1patientje van een maand oud dat hij wrch AIDS van zn ouder(s) had maar dat de ouders een test weigeren. Ze kunnen het bij het kind heellastig testen want de sneltest kan ook vals-positief reageren als gevolg van placenta bloedcontact waardoor antistoffen van de HIVpositieve moeder naar het kind zijn gegaan. Dit hoeft niet per se tebetekenen dat het kind ook HIV heeft (maar adhv de symptomen was ditwel waarschijnlijk). De test die ze bij het kind konden doen was teduur aangezien ze er tochg weinig mee opschieten denk ik. Terwijl dearts dit uitlegde begon er een moeder op de gang hysterisch te huilenen schreeuwen. We hebben het niet gevraagd maar wrsch was haar kindnet overleden. Mn hart draaide even een keer om zn as,hartverscheurend. Daarna liepen we met een broeder mee naar debrandwonden-afdeling, oa een paar peuters waarvan de huid op en rondomde billen helemaal weggebrand was doordat hij in een kookpot wasgevallen. Hier koken ze namelijk allemaal op een houtvuur (echtiedereen kookt zo, zelfs in restaurants ruikt het naar vuurtjes), en het standaard-eten -Nsima- wordt in grote pannen gekookt. Tijdens hetspelen was dit peutertje gestruikeld en achterover in de pot gevallen.Er lagen nog een stuk of 3 kinderen waarbij hetzelfde was gebeurd maarmet andere lichaamsdelen (arm, rug enz). Nog 1 ventje die epilepsieheeft en die een aanval kreeg waardoor hij met zn hoofd in een vuurterecht kwam. gevolg: halve gezicht weggeslmolten (kan het niet andersuitdrukken).Kortom: allemaal erg indrukwekkend, maar we kunnen ons er redelijkgoed voor afsluiten. We gaan trouwens niet meer meelopen bijpsychiatrie omdat dat erg lastig is omdat dat vooral neerkomt oppraten, en dat gaat in het Chichewa. En volgens ons wilde die dokter ons wel een beetje beschermen tegen hoe heftig dat kan zijn. We houden onze ogen open voor wat we van het donatiegeld kunnen kopen.
We slapen nu in St Peters Guesthouse, op het terrein van een anglicaanse kerk, en dat is op zich prima. Het wordt in ieder geval goed bewaakt (niet dat dat hier echt nodig is) door 3 bewakers. We kunnen zelf koken! Alleen is de keuken echt goor, die gaan we misschien maar eens onder handen nemen, dat kookt wat prettiger! Dat was het wel weer even
Exuses voor de zware onderwerpen! ;-)
Liefs, D&W
Wij zijn sinds gisteren weer back in town>lilongwe.
Ik zal eerst nog even iets over het weekend vertellen:
Vrijdag gingen we van salima terug naar senga bay met het prestigieuze vervoermiddel: de pickup. Ik weet niet of jullie bekend zijn met dit fenomeen, maar in malawi wordt dit gebruikt als vervoermiddel voor alles dat ademt of niet meer ademt (lees: mensen, kippen, honden, dooie vissen etc..). Zo'n pickup is ongeveer 1,5 meter bij 3,5 meter. Wij zaten dus vrijdag avond met VEERTIG volwassenen en drie baby's in tha pickup....En die hadden natuurlijk ook allemaal mandjes, tassen, koffers, lakens, visjes enz bij zich! Heel gezellig, dat wel! En knus!Maar wij dachten dus dat 20 mensen toch wel echt het maximum was, mooi niet dus! Maar goed, we kwamen wel heel aan, (op een slapend been en bil na) en daar gaat het om!
Zaterdag hebben we lekker een beetje gerelaxed. Senga bay was erg leuk, het enige vervelende was dat hier de kinderen van jongs af aan op de een of andere manier geleerd krijgen om aan Mzungu' s (mzungu= blank persoon, we horen het hier dag in dag uit) om geld te vragen, en dan niet bepaald beleefd: 'mzungu, give me money' of nog brutaler: 'give me MY money' of 'give me 100 kwacha' . Wij kunnen ons het van de ene kant wel voorstellen ( hier geldt: mzungu=money), maar het lijkt ons niet goed om aan dit gebedel toe te geven. Sommige mensen zijn er van overtuigd dat wij met een geldboom geboren zijn, en dus niet hoeven te werken voor geld. Het lijkt ons beter om zo veel mogelijk van locals te kopen (fruit, groenten, sieraden, schilderijen, houtsnijwerken) om deze manier van geld verdienen te 'belonen' (work=money). Dat doen we dus ook.
Genoeg gefilosofeer weer. Daan gaat nu een wat luchtiger onderwerp aansnijden (not):
We zijn vandaag begonnen in het Kamuzucentral hospital(van Kamuzu Banda, de ex-president for life vanMalawi), onder supervisie van dr Charles Mwansambo (directeur enkinderarts). Erg aardige vent. Er zijn 3 afdelingen, met verschillende doelgroepen. Gang C is t minst ernstig (en kregen we dus het eerst tezien), patienten met wie het al wat beter gaat en ook is daar deHIV-poli. Gang B is voor oncologische patienten en botbreuken. Gang Ais brandwonden, special care, medium care en intensive care. Bestschokkend allemaal, er staan +- 28 bedden op 1 kamer en als het druk is leggen ze 2 patienten in elk bed. Als dat nog niet genoeg is is eraltijd nog ruimte op de grond. De patienten op special care liggen gegroepeerd in categorien: Malaria, Coma, diarree, braken, TBC, oudere kinderen en longontstekingen. Natuurlijk zijn dit de symptomen, niet de echte reden waarvoor ze in het ziekenhuis liggen (ik schat 50%HIV).Op de medium care(wat hier high dependancy unit heet) lagen 5 kinderen van 1 dag oud tot 6 maanden oud, allemaal met ernstige longontstekingen meningitis. Akelig om te zien: oppervlakkige ademhaling, bleke droge huid, spasmen en weggedraaide ogen. Dr mwansambo vertelde over 1patientje van een maand oud dat hij wrch AIDS van zn ouder(s) had maar dat de ouders een test weigeren. Ze kunnen het bij het kind heellastig testen want de sneltest kan ook vals-positief reageren als gevolg van placenta bloedcontact waardoor antistoffen van de HIVpositieve moeder naar het kind zijn gegaan. Dit hoeft niet per se tebetekenen dat het kind ook HIV heeft (maar adhv de symptomen was ditwel waarschijnlijk). De test die ze bij het kind konden doen was teduur aangezien ze er tochg weinig mee opschieten denk ik. Terwijl dearts dit uitlegde begon er een moeder op de gang hysterisch te huilenen schreeuwen. We hebben het niet gevraagd maar wrsch was haar kindnet overleden. Mn hart draaide even een keer om zn as,hartverscheurend. Daarna liepen we met een broeder mee naar debrandwonden-afdeling, oa een paar peuters waarvan de huid op en rondomde billen helemaal weggebrand was doordat hij in een kookpot wasgevallen. Hier koken ze namelijk allemaal op een houtvuur (echtiedereen kookt zo, zelfs in restaurants ruikt het naar vuurtjes), en het standaard-eten -Nsima- wordt in grote pannen gekookt. Tijdens hetspelen was dit peutertje gestruikeld en achterover in de pot gevallen.Er lagen nog een stuk of 3 kinderen waarbij hetzelfde was gebeurd maarmet andere lichaamsdelen (arm, rug enz). Nog 1 ventje die epilepsieheeft en die een aanval kreeg waardoor hij met zn hoofd in een vuurterecht kwam. gevolg: halve gezicht weggeslmolten (kan het niet andersuitdrukken).Kortom: allemaal erg indrukwekkend, maar we kunnen ons er redelijkgoed voor afsluiten. We gaan trouwens niet meer meelopen bijpsychiatrie omdat dat erg lastig is omdat dat vooral neerkomt oppraten, en dat gaat in het Chichewa. En volgens ons wilde die dokter ons wel een beetje beschermen tegen hoe heftig dat kan zijn. We houden onze ogen open voor wat we van het donatiegeld kunnen kopen.
We slapen nu in St Peters Guesthouse, op het terrein van een anglicaanse kerk, en dat is op zich prima. Het wordt in ieder geval goed bewaakt (niet dat dat hier echt nodig is) door 3 bewakers. We kunnen zelf koken! Alleen is de keuken echt goor, die gaan we misschien maar eens onder handen nemen, dat kookt wat prettiger! Dat was het wel weer even
Exuses voor de zware onderwerpen! ;-)
Liefs, D&W
posted by Daan&Willemijn @ 14:22
<< Home